Yarım Kalmış Bir Sözleşme Gibi

Hiçbir sabah bir umudu taşımıyor
Hiçbir umut kırık düşlere
Ne zaman ayrı yollardayız işte o zaman
Doyasıya anıyoruz eskiyen hevesleri.
Ne mümkün bir araya gelmek artık
Oysa ne de çok istemiştik tutunmayı
Ben ki bir kayıp kadar küçülmüşüm bu yüzden
Bırakışlar yeni başlangıçlar diyelim
Belki de durulacak bir kıyıya varırız
Ben ki bir yorgunluk kadar sindim içime
Sanki yaz ortasında bir kar fırtınası.
Anlarım yalnızlığın sessiz çığlığını
Ve kaybedilmiş bir aşkın buruk tadını da
Hiç anlamaz olur muyum ayrılığı da kalbimi
O terk eden sensen bir de anlamsız sorularla.
Hepsini biliyorum, hepsi aklımda
Hepsi de hiç dinmeyen bir fırtına gibi içimde.