Eylül Uykusu, Kış Hatırası

Sessiz bir öğlendi, gölgeler uzundu
Yapraklar sarıydı, tıpkı unutulmuş mektuplar gibi
Bahçede kurumuş bir salıncak sallanıyordu yavaşça
Rüzgar, eski bir şarkıyı fısıldıyordu sanki
Zaman durmuş gibiydi, her şey anlamsız.
Hatırlıyorum,
O gülüşü, o bakışı, o vedayı
Yoktu.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir