Eskimeyen Sızı

Hatırlamak ne zordu,
bayram sabahı o tanıdık telaşların
yerini alan sessizliği…
Hatırlamak…
Yükseklerde yankılanan çocuk seslerinin
boşlukta kayboluşunu seyretmek…
Biraz buruk, biraz hüzünlü…
zordu…
Bayramın içimdeki yansıması silikti…
Anne eli değmiş börek kokusu yerine,
marketten alınan, soğuk baklavanın tadı…
Aile büyüklerinin dualı sohbeti yerine,
televizyondaki yapay neşeyi dinlemek…
Eskisi gibi değildi hiçbir şey…
Çocukluğumun bayram coşkusu,
mazideki solgun bir fotoğraftı artık…
Cümlelerimiz yarım…Anlayan yok,
içimdeki boşluğu…
ve kapıdaki sessizlik,
kaybolan bir geleneğin veda busesiydi…