Bir Hüzün Atlası Çıkardım

Bir hüzün atlası çıkardım kendime
Yollar hep aynı yere çıkıyor
Anlamadım neden böyle
Bütün haritalar eksik
Ve pusulalar bozuk.
Belki de alışkanlıktır
Yolunu şaşırmak
Yüreğin.
Bir demlik çay vardı
Sonsuzluğa demlediğim.
Şimdi anlıyorum
Yokluğun da bir harita
Kaybolmak da bir yolculuk
Ve susmak en güzel lisan.