Hafif bir sis çöküyor şehrin üstüne,
Yüzümde donuk bir tebessüm,
Eskiyor zaman.
Bu gece sensizliğin zehri damla damla içimde,
Kelimeler boğazımda düğümleniyor,
Anılar birer hayalet gibi dolanıyor etrafımda.
Hatırlıyorum o kırık bakışını,
Bir veda busesi gibiydi,
Öylece kaldı aklımda.
Gitmek miydi çare, yoksa kalmak mıydı delilik?
Şimdi yitik bir ülkenin haritasıyım,
Kayıp bir yolcuyum bu koca dünyada.
Bir avuç kül kaldı elimde,
Sensiz geçen her an…
Yıldızlar solgun, gökyüzü kurşuni,
Rüzgar fısıldıyor adını acımasızca.
Boş bir salıncak gibi sallanıyor içim,
Umutlarım birer birer tükeniyor.
Unutmak mümkün mü seni,
Yoksa kabullenmek mi kaderi?
Bir yanıt yazın