kendime sundum yokluğunun demini
gözlerimle büyüttüm kederin bağını
aşkın kalbinden sökülen hançerdim
suskunluğumla verdim talimatını
kimsesizdim içimde, çöl kadar yalın
bağışladım her yalanı yeniden
yazgım değil, kendim çizdim bu yolu
geçtiğim her duraktan ayrı bir anı
kimliğimi aradım suretlerde
boşa geçen zamandı her yeni yüz
sakladım bende kederin aynasını
sözlerimi susturdum, gözlerim konuştu
sessizliğimin yankısıdır şimdi her söz
kendi içimde yaktım aşkın ateşini
küllerimden doğacak bir ben bilirim
yeni bir ben, yepyeni bir hayat var şimdi
Bir yanıt yazın