Arayışta Bir Anıl

I

Yüzüme çarpan rüzgardan geliyorum, dedi Anıl
Bir yabancı gibiydi kendi sesine
Oysa sesler tanıdıktı, hep oradalardı
Ben ki kaybolmuş bir şehrin haritasıyım.

II

Evet, rüzgardan geliyorum, savrulmaktan
Neden sonra bir durak, bir nefes arayışından
Bilmiyorum, bilmiyorum, bilmiyorum
Ben, yani Anıl, Anıl mı dedim? Belki değilim
Bazen karışıyorum, içimdeki yansımalara.
Çünkü her yüz bir aynadır, kırık dökük.

III

Yüzler tanıdık, gülüşler yabancı
Hepsi bir telaş içinde, bir yere yetişme derdinde
Ben ise sadece izliyorum, anlamadan
Bir oyunun parçası, rolümü bilmeden
Kendimi arıyorum, başkalarının gözlerinde.
Bulamıyorum, çünkü ben de yokum aslında.

IV

Yollarda kaybolmuş, iz bırakmadan
Bir gölge gibi, sessiz ve derinden
Kendine yabancı, başkalarına aşina
Ben, yani Anıl, kimim ben sahi?
Rüzgarın savurduğu bir yaprak mı sadece?

V

Bilmiyorum, belki de öğrenmemeliyim
Sadece yaşamalı, akışına bırakmalıyım
Anıl, kim olduğunu aramaktan vazgeçmeli.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir