Böylece bir akşamüstü daha yalnızız belli ki yerimizden
En derin yalnızlık bu bizim katlanmaya ya da uslanmamaya
Beyoğlu’ndan hayallere doğru yelken açan bir gemideyiz
Birden nasıl oluyor sen içimi okuyorsun
Ama nasıl oluyor sen içimi okur okumaz
Suskunluk bir kere daha hüküm sürüyor
Bütün kalabalık caddelerde
İstanbul dahil
Sakinleşmeyi iyi biliyorsun noksan olma
Uykusuz kalmayı bildiğin kadar
Sayın kadere kalsa sensiz yaşamak boş daha neler
Anlamsızmış gibi bunca geç kalması baharın
Ben böyle dingin deniz görmedim gözümde
Her renginin içinde ayrı bir sır saklıyor
Bütün kalabalık caddeler için
İstanbul dahil
Senin bir duruşun var beni asıl saran o
Onunla daha bir anlam kazanıyor beklemek
Geceleri üşüdüğü için haklı
Yarını umutla karşıladı diye güzel
Bir çok yıldız adları gibi güzel
En parlak mavilerle yanan
Bütün kalabalık caddelerde
İstanbul dahil
Birlikte sessizliği dinliyoruz ama derin ama kederli
Gözlerin diyorum gözlerini benim kadar kimse hissedemez
Bir nefes daha alsak sanki her şey değişecek
İki kelime daha etmiyoruz bizi susturuyorlar
Böylece bizi bir kere daha alıp karanlığa atıyorlar
Zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar karanlığa atıyorlar
Bütün kalabalık caddelerde
İstanbul hariç değil
Bir yanıt yazın