Paslı bir menteşenin şarkısından
evrene,
umut, ürperti ve belki de
yarım kalmış bir kahve hüznüyle bakan,
kalbi derviş,alnı kırışık,
bakışı toprak kokusu
bir ihtiyar dinliyor
eşikte…
Duvar diplerinde yankılanan
geçmiş, gelecek ve biraz da
unutulmuş bir sevda telaşıyla dolan,
aklı karışık, eli titrek,
dili sükût rengi
bir çocuk bekliyor
gözleri kapıda…
Bir yanıt yazın