Eylülün Sancıyan Yanı

O kadar da acıtmazdı belki mevsim dönüşleri,
içimizde kök salan umutlar yeşermeden kurumasaydı eğer.
Kolayca silinirdi hafızadan kırık dökük anılar,
ruhumuz o anılara sıkıca tutunmasaydı eğer.
Öyle derinlere işlemezdi yalnızlığın soğuk nefesi,
tenimiz hiç kimsenin sıcaklığıyla tanışmamış olsaydı eğer.
Teselli bulurdu belki de yorgun düşen gönlümüz,
bir çift söz, bir tebessümle avunabilseydi eğer.
Yersiz kaygılara düşmezdi gönül
Umutsuzluğa bu denli kapılmasaydı eğer
Dertler ummanında boğulmazdı gençliğimiz,
Bir el uzatan olsaydı eğer.
Yüzümüzü buruşturmazdı aynadaki yabancı suret,
geçen yıllar aynılığımızı korusaydı eğer.
Bu kadar da zor gelmezdi belki de veda etmek,
yeni başlangıçlara inanabilseydik eğer.
Hayatın sillesi yıkıp geçmezdi bizi
Bir tutanımız olsaydı eğer