Küllerinden Şehir

Yine umutları, düşleri, şarkılarıyla geldiler,
sel olup aktılar betonun üstüne,
yeniden yeşerdiler çatlaklarda.
Parkları doldurdular yine.
Unutulmuş bir çocukluk
uyanıp baktı rüyasından,
ve elinde bir filiz gibi taşıyıp inancını
aştı duvarları, dikti yeni bir bahçeyi.
Daha vakit varken, vazgeçilmesin yarınlardan.
Dinleyin, duyduğunuz hayatın fısıltısıdır.
Umutsuzluğu bırakın bir kenara artık,
bu direniş küllerinden, bu direniş şehirdendir.