İlk Işık Huzmeleri

Uyanmak zor gelir, güneşi beklemek ne güç
İlk ışık huzmeleri içimi ısıtırken
Bir şeyler var içimde beni yoran
Tam şuramda, kalbimin derinlerinde
Saklı duran bir anı sanki
Kolay değil silip atmak, anlıyor musun
Gözlerim takılır gider uzaklara
Her renkte biraz seni arıyorum
Seni anımsatır bu sabah, bu sessizlik
Şehrin uykudan uyanışı
Bu dingin melodi, bu eski şarkı
Bir zamanlar beraber dinlediğimiz gibi
Seni düşünüyorum hep, bıkmadan usanmadan
Acaba diyorum şimdi neredesin
O güzelim yüzün kime dönük
O sıcacık gülüşün nerde
Oysa sabahlar o sabahlar değil artık
Güneş aynı güneş değil
Ve kalan sadece hasretin bu saatlerde
Seni büyütüyorum içimde, usulca
Seninle umutlar yeşertiyorum
Yeni sevinçler filizlendiriyorum, inanılmaz
Işık hüzmeleri sızıyor ruhuma
Bir umut beliriyor içimde, görüyor musun
Bir daha göreyim seni diyorum, bir daha göreyim
Bir an olsun, bir saniye olsun
Uyanmak zor gelir, güneşi beklemek ne güç
Hatırladıkça içim kıpır kıpır oluyor
Aklımda sen, fikrimde sen
Umut musun, sevinç misin nesin sen
Unutmak mümkün değil seni, anlıyor musun