Ezel Bahçesi Kapısı

Ezel bahçesi kapısı bu
Aklından geçen sonsuz bir anın
Ve sabah çiy damlalarında orda burda
Bir gül bahçesinde, kayıp bir rüyada
Yeşil yeşil koşan çocukların.
Ezel bahçesi kapısı bu
Ömrümüzün de kapısı
Yüreği hasretinle yanan.
Ve yüzünde binlerce yıldızın ışığı
Gözlerinin içinde yalnızca kendi yansın.
Çünkü sevdikçe beni sen kendinden kaçtın.
Ezel bahçesi kapısı aralandı,
Anılar birer birer canlandı.
Yüzün, içime kazınan bir resim oldu,
Zamanın ötesinde bir anlam buldu.
Sevda, ezelden beri var olan bir fısıltı,
Kalbin derinliklerinde yankılandı.
Çünkü sevdikçe beni sen kendini buldun.
Ve gün geldi, ezel bahçesi kapandı.
Ama içimde bıraktığın izler silinmedi.
Gözlerimde taşıdığım anılar,
Kalbimde sakladığım sevda,
Ebediyete kadar benimle yaşayacak.