Eski Bir Tramvay Seferi

Tütün kokardı yorgun vagonun içi
Camda aksım, silik bir suret gibi.
Bozkırda açan çiğdem gibiydi telaşım
Böyle bir yolculuk, böyle bir hatıra, içimde saklı.
Kimsesiz bir bankta beklerken seni.
Unutulmuş bir şarkı çalardı radyoda,
Hüzünlü bir melodi, uzak diyarlardan.
Karanlıkta parlayan yıldızlar gibiydi,
Gözlerindeki umut, ruhuma dokundu.
Gülüşünle aydınlanır dünya,
Sensiz geçen her anım bir ömür gibi,
Yine de severim seni, deli gibi.
Şimdi bir köprüden geçer gibiyim
Geçmişle gelecek arasında asılı.
Ellerim cebimde, düşüncelere dalmışım,
Anılar bir film şeridi gibi geçer gözümden.
Böyle bir aşk, böyle bir veda, ne garip duygu.
Bir daha sevebilir miyim bilmiyorum.
Yorgun düşmüş bir kalbim var benim
Kendime bile itiraf edemediğim.
Bir umut ışığı ararım karanlıkta,
Böyle bir hayat, böyle bir yalnızlık
Bana mı kaldı bu eski tramvay seferi?


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir