Külrengi Hürriyet

Yüzümde bir sızı, eski bir düş
Yalnızlık gömleğim, giydim usulca
Bir veda busesi, rüzgarda uçuşan
İhtirasın yangın yeri, küller savrulur
Kalbim bir harabe, anılarla dolu
Saflığın aynasında, kırık suretim
Yalanlar büyüttüm, sevgi yerine
Şimdi hangi limana demirlesem
Hangi el uzansa, tutunacak dalım olsa
Zaman bir nehir, akar durulmaz
Sessiz çığlıklarım, yankılanır boşlukta
Yüzümde çizgiler, hayatın izleri
Yoksa kayıp mı gitmişim?
Aşkın labirentinde, yolumu kaybettim
Karanlık dehlizlerde, çaresizce yürüyorum
Bir umut ışığı, arıyorum sabırla
Geçmişin hayaleti, peşimi bırakmıyor
Hangi şarkıyı söylesem, boşuna artık
Hangi duaya sığınsam, kabul olmaz
Yıldızlar şahidim, içimdeki yangına
Saflığın beyazı, kirlendi zamanla
İhtirasın ateşi, yaktı beni kül etti
Yeni bir başlangıç, mümkün mü hala?
Külrengi hürriyet, yakındır belki de bana.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir