Paslı demir, ıslak toprak kokusu,
Uzaklardan bir tren sesi duyulur.
Hatıralar canlanır, solgun bir gülüş,
Geçmişin hayaletleri etrafta dolanır.
Vagonlar sanki ruhumu taşır,
Bilinmez bir yöne doğru sürüklenirim.
Gurbetin türküsü yankılanır havada,
Kimsesizliğim artar her durakta.
Yürekte bir sızı, gözlerde yaş,
Umutla karışık bir bekleyiş bu,
Belki de hiç gelmeyecek bir bahar.
Eski Tren Rayı
Bir yanıt yazın