Kıyıdaki Hücre

Bu gün batımı
bu yorgun yaz akşamında
hayallerinle yığılıyorum;
kum gibi, deniz gibi tükenmez,
yüz gibi aşina,
ses gibi yakın
ve kabuklar gibi kırılgan
hayaller.
Hayallerin sızdılar içime,
düşlerinden, özleminden, kaygılarındandılar.
Hayallerin getirdiler seni,
onlar : sığınak,
onlar : teselli
ve sırdaş olan…
Sessizdiler, ürkektiler, heyecanlı, çılgın, dokunaklıydılar,
hayallerin insafsızdılar…


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir