Yitik bir yaz akşamı
kumsalda kalan
yalnız bir iz
Denizin şarkısı sustu
kabuklar toplandı
sessizliğe gömüldü
Bir veda busesiydi
rüzgarın fısıltısı
tenimde kalan
Gözlerim aradı seni
uzaklarda bir ışık
belki dönersin diye
Kayıp bir aşkın hatırası
dalgalarla silinen umutlar
kumsalda unutulan hayaller
sensiz geçen her gün bir işkence
yokluğunun acısı dinmiyor içimde
keşkelerle dolu bir ömür sürükleniyor
sensizliğin kollarında çaresizce.
Bir yanıt yazın