Güneşin bir uyanışı andırır her sabah,
Umutla bezenmiş, taze bir sayfa.
Sanki kainat fısıldar ismini usulca,
Yeniden doğuşun, bir müjdesi adeta.
Güneş, bir sırdaş, bir aydınlık hediye.
Sarı bir sevda,
Gökyüzünde yankılanır,
Her ışık bir veda.
Güneşin batışı, bir hüzün taşır içinde,
Gün bitimi, vedaların sessiz çığlığı.
Her renk bir anı, bir ömürlük iz bırakır,
Gökyüzünde dans eden son ışık huzmesi.
Yarın umuduyla kapanan bir perde,
Güneşin son busesi, karanlığa karışır.
Gecenin örtüsü, sükuneti getirir,
Yıldızların fısıltısı, evrene yayılır.
Rüyaların kapısı aralanır usulca,
Güneşin vedasıyla başlayan bir yolculuk.
Her yıldız bir sır, bir umut ışığı,
Karanlıkta yol gösteren bir fener,
Güneşin dönüşünü bekleyen bir bekleyiş.
Güneş yeniden doğar, umutla,
Güne Döngüsü hiç bitmez.
Her an bir hediye, her sabah bir mucize,
Sonsuzluğa uzanan bir döngüde.
Bir yanıt yazın