Sessizlik çöktü içime, bir matem rüzgarı esti
Savruldu hatıralar, yapraklar gibi solgun ve kırık
Yüzümde bir gölge, gözlerimde bir hüzün denizi
Kaybettim yolumu, sensiz kaldım şimdi yapayalnız
Bir boşluk sardı ruhumu, derin ve karanlık
Anılar canlandı içimde, birer birer yakan
Yüreğimde bir sızı, dinmeyen bir acı
Ayrılık şarkıları çalıyor şimdi ruhumda
Gözyaşlarım düştü toprağa, birer birer eriyen
Umutlarım tükendi, artık hiçbir şey eskisi gibi değil
Bir veda busesi konduruyorum şimdi geçmişe
Belki bir gün yeniden doğarız, kim bilir
Ama şimdi sadece susuyorum, içimde bir fırtına
Yüzümde bir maske, içimde bir enkaz
Bu matem geçecek mi bir gün, bilmem
Belki de hayat böyle, acıyla tatlıyla karışık
Bir yanıt yazın