Buhran çağı geldi,
Sessizlik çağı geldi,
Umutsuzluk çağı geldi,
Terk edilmişlik çağı geldi.
Şehrin çocukları kayboldu
Sessizce köşelerde beklediler.
Yüzleri soldu, ruhları karardı
Yitip giden hayallere ağladılar.
Sis çöktü gönüllerine
Tövbe etsinler mi, yoksa vaz mı geçsinler?
Beton Sis
Bir yanıt yazın