Şu kentin yüzü düşmüş kaldırımlarında yürüyorum
Ayak seslerim yankılanıyor, bir sen eksiksin
Lambaların altında gölgem büyüyor, uzuyor
Bu şehir sensiz bir boşluk, bir uğultu
Her köşe başı bir anı, her anı bir sancı
Nereye gitsem sen, nereye baksam sen varsın
Bu sensiz şehirde kayboluyorum, kendimi arıyorum
Bir sigara yakıyorum, dumanı göğe savuruyorum
Belki sana ulaşır, belki bir haber verir
Bu gece de böyle bitecek, sensiz ve yalnız
Yarın yine aynı kaldırımlar, aynı fısıltılar.
Kaldırım Fısıltısı
Bir yanıt yazın