Eski Usul Yabancılaşma

Eskiden kalma bir alışkanlık gibiydi
Yüzüne bakarken, içime sinmeyen bir his.
Ne kadar değişti dünya, fark etmezdi,
Görenekler zincirinde, bir mahkûm gibiydik.
Uzak bir akraba düğününde rastladım,
Konuşacak bir şey bulamadım.
Sanki aynı dili konuşmuyorduk,
Yabancıydık birbirimize, çoktandır.
Herkes aynı şeyleri bekliyordu bizden,
Aynı yollardan geçmemizi,
Aynı şarkıları mırıldanmamızı…
Oysa ben başka bir melodi duyuyordum içimde,
Başka bir ritme ayak uydurmak istiyordum.
Ama zincirler ağırdı, görenekler keskin,
Kaçmak imkânsızdı.
Yine de, bir umut vardı içimde,
Belki bir gün, bu yabancılaşma biterdi,
Belki bir gün…