Fedakâr Anılar

Beyaz tüllerinle örülü düşler,
Solgun bir gül gibi dur anneciğim.
Uzakta kalan o tatlı sesler,
Yüreğini yakar mı anneciğim?

Bir umut beklerdin,
Gözlerin dolardı anılar ile,
Şimdi hüzün sardı her yeri.

Yüzünde çizgiler, hayatın izi,
Ellerin titrek, tutar mı beni?
Bilmem bu ayrılık ne kadar sürer,
Yüreğim kan ağlar, adını heceler,
Sen yine de gülümse, sakla hüznü,
Biliyorum, her şey geçer anneciğim.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir