Yapayalnız Bir Şölen

Her yalandan bir maske takıyorum yüzüme
Yabancılaşıyorum aynada gördüğüm surete
Belki de bu benim, tanımadığım yabancı
Bir şölen sofrası kurulmuş, herkes eğleniyor
Ben bir köşede, gölgelerin dansını izliyorum
Kadehler kalkıyor sahte sevinçlere
Yüreğimde biriken keder, gözyaşı olup akıyor
Bu kalabalıkta yalnızım, sesler sağır ediyor beni
Gülüşler anlamsız, sözler boş birer hece
Herkes rolünü oynuyor, bir tiyatro sahnesindeyiz sanki
Perde kapanacak ve bitecek bu sahte şölen
Gerçeğin acı yüzüyle baş başa kalacağım yine
Yüzümdeki maske düşecek, çıplak kalacağım
Yapayalnızım
Bu şölen benim değil
Kaçmalıyım.