Arınmalara

anne sen ne kadar siliksin
bir tortu gibi
geçmişsin belki bilmiyorum
belki de geçmemişsin bir an gibi
bir salı sabahısın
yüzleri buruşturan
bütün şehirlerde ve kasabalarda
aranırım boş yere
ama biliyorum Bursa’da bir dut ağacısın
bir gözyaşısın Mardin’de
örneğin tenhada sızıntısın
mimarisin yeni baştan
en keskin pişmanlıkları koyarak kalbin içine
gün ortalarında biraz hoyratsın
gölgeler uzarken
ne diyelim
bari anlayalım kendimizi.