Sonsuzluk Dağı

Kuytu bir umut saklı zirvede,
Yorgun adımlarım, sarp yamaçlarda;
Yüzümde rüzgarın acımasız sesi,
Yüreğimde yankısı eski bir yemin.

Aşağıda kent, neon ışıklarında kaybolmuş,
Yapayalnız bir kule, göğe uzanıyor,
Hatırlıyorum, tuttuğun elleri, yalan gülüşleri,
Dağ çiçeği kokan saçların, unutulmuş bir masal.
Belki de her şey bir yanılsamaydı,
Yine de tırmanıyorum, bilmediğim bir geleceğe.

Sessiz çığlıklar, yankılanan boşlukta,
Kaderim bu dağ, soluğum tükeniyor.
Zirvede bekleyen ne, bilmiyorum,
Belki de sadece sonsuz bir hiçlik.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir