Sessiz Düşüş

Yaralarıma dokundun, kanattın,
Sanki hiç geçmeyecek sandım.
Ama zamanla kabuk bağladı hepsi.
Sadece izi kaldı, derinde.
Hatırladıkça bir sızı, ince bir çizgi.
Geçmişin hayaleti gibi, usulca belirgin.
Unutulmayan bir melodi, içimde yankısı.

Biliyorum, bitecek.
Her şey gibi solacak.
Yeni bir bahar gelecek.

Ama o an, o kırılma noktası,
Benliğimi değiştirdi, dönüştürdü.
Artık daha güçlüyüm, daha dirençli.
Acının öğretisiyle yoğruldum.
Kendi ışığımı buldum, yeniden doğdum.
Sessiz bir düşüş, ardından yükseliş.