Bitmesini istemiyorum bu telaşın
Yabancılığı istemiyorum bu sabah vakti dinginliğinde
Ellerimi ceplerime sokuyorum, ısıtıyorum
Yanaklarımı da
Bir yolcu olmalıyım ben, içimde biriken bir anı
Olmalıyım
Sınırları belirsiz kentlerde
Kayboluşu bekleyen.
Köşede belirgin bir sokak lambası
Adımlarımdayım belki.
Rüzgarın fısıltısı kulaklarımda
Kendimi arıyorum her bir durakta
İstasyonda son bir tren sesi
Uzaklara gitmeli.
Belki de dönmeli.
Belki de unutmalı.
Yolculuk İzi
Bir yanıt yazın