Sabahı görmeden akşamı bilen,
Bir yolcusu var ki gönlümüzün,
Dünleri sayar durur, tükenmez.
Kim demiş ki özlemek yorar?
Âşık hiç usanır mı beklemekten?
Serseriyim işte, divanesin sen.
Ne garip bir telaş bu içimde,
Her nefeste seni ararım;
Sahi, yarın çok geç mi sevgilim?
Gönlümde ki bu hasret diner mi?
Ne yazık ki her şey değişiyor,
Eski aşklar gibi değil artık,
Bu yüzden mi içimde bu korku?
Belki de bu yüzden acelemiz var,
Bir ömür geçirmeden bilemeyiz,
Gözlerin deryası, sözlerin yalan,
Bir gemisi var ki düşlerimin,
Kaybolur gider sisli limanlarda.
Boşuna mı bu kaygı, bu endişe?
Yoksa biz de mi yabancılaştık?
Yarın çok geç mi, söyle sevgilim?
Yarın Çok Geç Sevgilim
Bir yanıt yazın