Yazgısal Döngü

Böylece bir kez daha şehrin ortasındayız, yorgun kaldırımlarından
En uzun yürüyüş bu bizim, anlamaya ya da kabullenmeye
Kadıköy’den Beyoğlu’na doğru giden son vapurdasın
Birden nasıl oluyor sen gözlerime değiyorsun
Ama nasıl oluyor sen gözlerime değer değmez
Hatıralar bir kere daha canlanıyor
Bütün eski sokaklarda
Çocukluğumuz dahil
Uyumayı iyi biliyorsun, eksik olma
Uyanmayı beklediğin kadar
Sayın hayata kalsa sensiz uyanmak günah daha neler
Boşunaymış gibi bunca geç kalmalarımız
Ben böyle güzel suskunluk görmedim ömrümde
Her bir kelimesinde ayrı bir sitem saklıyor
Bütün eski sokaklar için
Çocukluğumuz dahil
Senin bir duruşun var beni asıl etkileyen o
Onunla daha bir anlam kazanıyor yaşananlar
Akşamları özlediği için haklı
Geceden umudu kesti diye güzel
Bir çok şarkı sözleri gibi güzel
En unutulmaz anılarla dolu
Bütün eski sokaklarda
Çocukluğumuz dahil
Birlikte anılar biriktiriyoruz ama iyi ama kötü
Gözlerin diyorum gözlerini benim kadar kimse hatırlayamaz
Bir şarkı daha dinlesek sanki her şey değişecek
İki adım daha atmıyoruz bizi durduruyorlar
Böylece bizi bir kere daha bırakıp gidiyorlar
Zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar bırakıp gidiyorlar
Bütün eski sokaklarda
Çocukluğumuz hariç değil