Küllükte Bir İzmarit

Bir demlik çay koydum, balkonda gün batarken
Hatıralar duman olup süzülürken havaya
Sessizce izledim, martıların telaşını o saatte
Eski bir aşkın külleri savrulur, her nefeste
Belki de en başından, bir hiçmişiz aslında
Bir şarkı mırıldandım, tanıdık bir melodiyle
Yüzünde beliren o hüzünlü gülüşün hatırına
Kadehteki şarap gibi, tortusu kalmış bir sevda
Unutulmaz sandığımız ne çok şey var hayatta.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir