Yarınlara Tutunan

Sis çökerken yüreğe, gün batımı ağırdır;
Yüzler düşer, unutulmuş bir şarkının sızısı,
Kimi zaman her an bir bekleyiştir.
Bir veda busesi gibi, sessizce bırak…
Yorgun ruhlar, hayallerin peşinde,
Umut denen o incecik ipliğe tutunur.
Belki bir teselli aranır her nefeste,
Sükût bir çığlıktır, derinden gelen,
Aşkın hayaleti, külleri savurur.
Rüzgarın uğultusu gibi, kimsesizdir.
Belki de bir mucize saklıdır,
Görünmeyen o karanlık boşlukta,
Yarına tutunan bir umut ışığı…