Ne tuhaftır şu efsane çağları,
Bir inanır, bir de kaybolursun
Birden bire bir şey olur insan
Belki bir umut saklıdır içinde
Son bir kez bakarken semaya
Yıldızlara, aya, uzak diyara
Hatıra yüklü gemiler geçiyor,
Gizli saklı gözlerinin önünden
Bu son bir fısıltı mı unutulmuş efsaneden
Ne garip anılar birikiyor,
Yavaş yavaş biz farkında değilken
Güneş parıl parıl, deniz dalgalıyken
Ne fark eder artık, kim inanırsa inansın
Bu son dilek, bu sessiz çığlık
Kaybolur, azizim kaybolur
Yitik Bir Masalın İzinde
Bir yanıt yazın