Saatler durulmuş, şehir bir telaş içinde
Gönül uzaklarda, bir yamaçta sessizce
Bir nefeslik hürriyet, betonun dışında
Yeşilin çağrısı, ruhun sükûneti
Kendine dönmek, kalabalıktan sıyrılmak
Aşkın yalanları, ihanetin gölgesi
Kalbi yormuş, umudu söndürmüş bir heves
Şimdi dağlarda yankılanan yalnızlık sesi
Kendini arayan, kaybeden bir serzeniş
Belki de yeni bir başlangıç, bilinmez bir kader
Gönül dinlenmede, belki yeniden sever
Kuşların şarkısı, umudun bir işareti
Gönül uslanır mı?
Yoksa yara mı?
Yeni bir aşk mı?
Kentten Uzak Gönül
Bir yanıt yazın