Unutulmuş Bir Sonbahar Sabahına

Yine bir gün bitiyor, yapraklarınla beraber,
Düşen her damla seni hatırlatır,
Rüzgarın sesinde bir özlem heceler.
Şimdi hangi şehirde savrulur anılarım,
Yüzün bir sis perdesi, silinir gibi,
Aşkın yalanmış, geç fark ettim yarım,
Kapanmaz sandığım yaram derin mi derin.
Ve şimdi hangi limanda demirlerim,
Bu gönül gemisi, rotasız ve yorgun,
Gözlerim bir umut arar, bir ışık bekler,
Yokluğun bir zehir gibi içimde saklı,
Hangi sevda benim olur, kim beni bekler.
Hangi yeni yüz bana seni unutturur,
Hangi söz, hangi bakış, hangi dokunuş,
Bir daha sever mi bu kalp, nasıl kanar,
Hangi şarkı teselli eder bu yalnızlığı,
Hangi rüya gerçek olur, hangi yalan son bulur,
Hangi sabah, hangi akşam, sensizliği unutturur.
Belki bir gün dönerim o şehre,
Hatıraların izinde seni ararım,
Ama sen artık çok uzakta, erişilmez,
Belki bir sonbahar sabahı, yeniden severim,
Yoksa sensiz geçen her gün, bir azap mı bana.