Şehirde bir betonun boğduğu
Genç bir adamın son nefesiydi.
Sessizce fısıldadı rüzgar türküyü,
Kirlenmiş bir gökyüzünde soluksuz kaldı.
Nefes aldık, zehir doldu içimize,
Birer birer tükendik sessizce.
Bu şehir bir taş yığını,
Nefes aldık öldük.
Bu dünya bir mezar.
Nefes aldık öldük.
Yitik Soluklar
Bir yanıt yazın