Yüzünde bir çizgi, bilirim saklarsın
Her düşüş bir anı, her anı bir yara.
Gülmek de ayıp değil, ağlamak da değil aslında,
Bütün mesele o çizgilerde, o saklı suretlerde.
Kimse görmesin istersin, kimse bilmesin.
Oysa ki, en çok onlar anlatır seni.
Belki bir yağmur damlasında gizlidir
Belki de eski bir şarkının sözünde.
Ölmek ayıp olur mu, bilmeden yaşamak varken?
Yaraları göstermeden, saklayarak?
Seversin kendini, olduğu gibi
Ama kabullenmek zordur bazen.
Yani sen yaralarını seviyorsun diye
Yaraların da seni sevmesi şart mı?
Yahut hiç sevmeseydi o izler seni,
Ne kaybederdin kendinden?
Saklı Suretler
Bir yanıt yazın