Ben bir Eylül’dür düşmüşüm yollara yine
Eylül’lü çay içip susuyorum öylece
Sevmiyorsam şehrin bu telaşını
Biraz Eylül serpiyorum, usulca yürüyorum
Şarkılar mırıldanıyorum Eylül’e dair
Bana sorarsanız, zamandan Eylül’deyiz
Günlerden Eylülakşamıdır
Odur beni yine kendine çağıran
Onun rengidir ufukta beliren
Onu sevmeyen ömür boşa geçsin.
Bir Tutam Eylül
Bir yanıt yazın