Eksik Şehir

Dindi telaş, bitti koşuşturma.
Sessizlik çöktü üzerime,
Yine de tam değil sanki.
Aradığım bir şey var içimde,
Bulamıyorum, nedendir bilemem.
Gözlerim kapalı, dinliyorum.
Sanki bir melodi eksik,
Bir nota kayıp gibi.
Kalabalığın uğultusu değil,
Aradığım huzurun sesi.
Belki de çok uzaklaştım kendimden,
Kaybettim o dinginliği içimde.
Çabalıyorum yeniden bulmaya,
Yeniden o huzuru hissetmeye.
Ama sanki bir duvar var önümde,
Aşılmıyor, geçilmiyor bir türlü.
Çözülmüyor düğümler.
Yine de umut var içimde bir yerde,
O eksik parçayı bulacağıma inanıyorum.
Belki zamanla, belki de bir tesadüfle,
O huzur tekrar dolacak içime.
Yeniden tamamlanacağım,
Eksik şehirde.
O güne kadar bekleyeceğim sabırla,
O dingin anı özleyerek.
Belki de o an hiç gelmeyecek,
Ama yine de bekleyeceğim.
Çünkü biliyorum ki,
Umut olmadan yaşanmaz.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir