Yalnızlık Senfonisi

Baktım ki içimde bir melodi küskün,
Duygularım karmakarışık, hepsi üzgün.
Baktım ki aynada bir yabancı bana bakar,
Yüzünde hüzün, kalbinde bir yara var.
Kaybolmuşum sanki benliğimin içinde,
Çıkış yolu yok gibi bu dipsiz dehlizde.
Baktım ki hayat bir sınavdan ibaret,
Her gün yeni bir engel, her an bir zahmet.
Ne yapsam, ne etsem bilmem şaşırmışım,
Yolumu kaybetmiş, yorgun düşmüşüm.
Sanki bir girdabın içine kapılmışım,
Kurtulmak isterken daha da batmışım.
Sessiz çığlıklarım yankılanır durur.
Baktım ki umut var,
Bir ışık parıldar.
Yeniden doğuş var.
Biliyorum geçecek,
Güneş doğacak.
Yüzüm gülecek.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir