Her nerdeyse bir telaş
Yüreğini yakan bir keder gibi
savaşın çirkin yüzü
ve hep bir kayıp duygusu
gelecekten umut keser gibi
Yeni korkular
yeni acılar peşindesin
Bir enkaz yığınına dönmüş için
Oysa bir nebze umuttur
yürekleri hayata bağlayan
Çoktandır sevinç yok
gözlerde ve gönlünün derinliğinde
Zaman silip atmış da kahkahaları
koşuyor çaresizliğin ve yıkımın
acımasız sokaklarına
Bir sınav ki yaşamla ölüm
umutlarla çaresizlik yanyana
Sen ki ey insanlık
acıları ve kayıpları yaşadın
bunca zaman
Taşıyamaz insanlığın yaralı kalbi
bu yıkımı, bu derin acıları
Umut bir filiz gibi beklerken seni
savaşın çığlıklarına kulak ver
ey insanlık
Bir yanıt yazın