Gözlerinin değdiği
Duvar kağıdında
Silinmiş bir çiçek deseni
Kadar bile
Hatırlanmam
Sessiz olsun isterim
Yüreğimin atışı
Yanındaki eski sandalyeye
Bırakılmış bir hırka
Gibi kimsesiz
Seni bir yara bandı
Gibi yapıştırdım
Çünkü ruhuma
Ve saklayıp
Bütün aynaları
Kırdım içimde
Belki geçer diye
Bu bekleyiş
Unutulmuş randevu saati
Gibiydi sanki
Tenha Bekleme Odası
Bir yanıt yazın