Gözlerim yine yorgun, sabahın rengiyle solgun,
Düşlerim yine eski, umutlar bahçesinde durgun.
Benim gibi bu şehir de sanki biraz küskün,
Gözlerim yine yorgun, sabahın rengiyle solgun.
Açsam perdeleri, güneşe döner mi bu yüzüm?
Yeniden başlasam, silinir mi içimdeki hüzün?
Sessiz bir çığlık sanki ruhumun derininde.
Bir filiz yeşerir mi bu beton yığın içinde?
Yarınlar bekler mi beni şehrin bir köşesinde?
Aşk mı, sevgi mi, bilmem nedir bu içimdeki sızı?
Belki de sadece yeni bir başlangıcın şarkısı.
Yepyeni bir hayatın ilk nefesi bu belki de.
Bir yanıt yazın