Küllerinden Doğan Umutlara Yas

Öyle kolay sanılmamalıdır unutmak,
anıların zehirli sarmaşıkları sardıysa ruhu eğer.
O kadar da acı vermezdi belki de,
hatıralar birer birer kazınmasaydı zihne,
sevda türküleri ağıtlara dönmeseydi birden,
yürek yangın yerine dönüp de sönmeseydi erken,
gözlerdeki ışıltı hiç kaybolmasaydı şayet,
yalnızlık dört duvar arasına sıkışmasaydı eğer,
umutlar yeşermeye devam etseydi her şeye rağmen.
Kabullenmek zor olmazdı her vedayı,
dudaklardan dökülen son söz gerçek olmasaydı eğer.
Daha katlanılır olurdu sensiz geçen günler,
gülüşün, içimi ısıtan o sıcak nefesin olmasaydı eğer,
hayallerim her gece kabusa dönüşmeseydi şayet,
kederim deniz olup beni boğmasaydı bir de,
yaralarım kanamaya devam etmeseydi hiç dinmeden,
geçmişim bir gölge gibi peşimi bırakmasaydı eğer,
geleceğe dair umutlarım hiç tükenmeseydi eğer.
Yeniden başlamak mümkün olurdu belki de,
küllerimden doğacak bir umut ışığı belirseydi eğer.