Ruhum sükunet arar, kalbimde bir telaş,
Gözlerim ufka takılır, bitmeyen bir arayış.
Belki bir ışık belirir, bu karanlık dehlizde,
Umudun sesi yankılanır, sessiz bir fısıltıyla.
Yüreğimde saklıdır, bitmeyen bir sızı,
Zamanın acımasızlığı, ruhuma kazılı.
Bir anlık bir tebessüm yeter, belki de.
Gecenin koynunda kaybolan düşlerim,
Sabahın ilk ışığıyla yeniden yeşerir.
Her şafak yeni bir umut, yeni bir başlangıç,
Belki de aradığım o aydınlık, çok yakındadır.
Güneşin doğuşuyla silinir tüm keder,
Işık hüzmeleri sarar benliğimi,
Yepyeni bir gün başlar, umutla dolu.
Bir yanıt yazın