Umutsuz Ağaç

Köklerim derinde, toprağa bağlı,
Gövdemde yılların izleri kaldı.
Rüzgarlar eserken, yapraklar ağlar,
Umutsuz ağaç, sessizce dinler.
Ne bahar gelir, ne güneş açar,
Bulutlar kaplar, gökyüzü kararır.
Yalnızlık şarkısı, dallarımda eser,
Umutsuz ağaç, hayata küser.
Belki bir gün yeşerir umutlar,
Belki bir gün diner bu fırtınalar.
Ama şimdi, sadece beklerim,
Umutsuz ağaç, ölümü özlerim.