Sessizliğin çağrısı yankılanır
Beton duvarlarda, bir sığınak ararız,
Yabancılaşmanın soğuk nefesi ensemizde.
Gönlümüz bir kuş misali çırpınır,
Bir fısıltı bekleriz umut dolu,
Kaybolmuş bağların izini süreriz.
Modern yalnızlık bir zehir gibi akar,
Kalabalıklar içinde yapayalnız kalırız,
Gerçek temasın özlemiyle yanarız.
Anılar birer hayalet gibi dolaşır,
Geçmişin gölgesi üzerimize çöker,
Geleceğe dair korkular büyür içimizde.
Belki bir melodi, belki bir söz yeter,
Yeniden diriltir içimizdeki ateşi,
Unutulmuş sevgiyi yeniden hatırlarız.
Bir yanıt yazın