Uçurtma Telaşı

Ne gökyüzüne küstüm ne de bulutlara
Kimi gün hayal kurdum kimi gün yıkıldım
Çok zaman bir uçurtmanın peşinde koştum
Takılıp düştüm kendi kendime
Doya doya yara aldım
Paylaşırsa rüzgar paylaşırmış
Uçurtmanın ipini gökyüzüyle
Uçurtma ümidiyle yollara düşmeye gör
Hangi tepeye çıksam sisler var
Hangi ağaca takılsam diken çıkar
Aşık mı olmadım gökyüzüne bakar gibi
Bir serseri bulut geçti üstümden bir de ben
İp mi çözmedim uçurtma kuyruğunda
Düğüm mü atmadım rüzgarın saçlarına
Ne mavi yar oldu bana ne beyaz ne gri
O gün bugün ipini kendim tutuyorum
Sabahları güneşe bakmadan evvel
Cesaret çocuk cesaret
Kendi gölgemi kovalıyorum geceleri
Uçurtmamın gölgesi niyetine.
Kendi kendime gülümsüyorum boşluğa
Boşluk diyorum hayata.
Hayat diyorum sana.