Yarım Kalmış Bir Ses

Belki de
bu kentin
karanlık yüzü,
bir eski şarkının yankısı gibi
ruhumu yavaşça saracak.
Belki de
bu şehrin
ışıkları altında kaybolan,
bir umut kırıntısı bulurum,
gecenin koynunda saklanan,
yüzümde beliren ince bir hüzünle
sabaha ulaşırım.
Ve ben
o sabahtan:
çok geçmeden,
şehrin kalabalığında
kaybolacağım…
Ve eski bir dostun
hatırlanmayan bir selamı
gibi kalacak ardımda.
Geriye
yine aynı
yalnızlık kalacak,
aynı sokak lambalarının
titrek ışığı altında
bekleyeceğim,
belki bir gün değişir diye
bu şehrin karmaşası.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir